Een veiling in plaats van een collecte, een speciale lunch voor de Avanturiers, een organist die het Wilhelmus speelt of een bezoek aan de kerk van Tim Keller; het kan zomaar gebeuren als je met Avanta naar de kerk gaat.

Een reis is bij uitstek een goed moment om over kerkmuren heen te kijken, iets van een andere cultuur te proeven en medechristenen te ontmoeten. Twee Avantagangers en twee reisleiders, delen hun verhaal:

Cuba
Reisleidster Anne Bal: ‘Afgelopen kerst waren wij met veertien Avantagangers op Cuba. We waren welkom bij een kerk in Havana (via de Spaanse Evangelische Zending). Af en toe kwam de vrouw van de pastor ons het Bijbelgedeelte doorgeven, zodat we dat voor onszelf konden lezen. Aan het eind van de dienst gaven drie mensen hun getuigenis en daarna werden ze gedoopt in een opblaas zwembad.
Op Cuba is het moeilijk om christen te zijn. Het communistische regime ziet christenen als een bedreiging voor haar macht. Omdat deze kerk eigenlijk het huis is van de pastor, is het ‘geoorloofd’ om hier kerk te houden.
Na afloop werd er met grote pannen gesleept en kregen we een heerlijke lunch. Op de vraag of ze dit elke zondag doen, was het antwoord nee. Dit was speciaal voor ons want ze hebben geen geld om dit elke zondag te doen!
Dit was één van onze eerste indrukken van het leven op Cuba, niet wetend dat er nog veel meer bizarre en bijzondere indrukken zouden volgen…’

IJsland
Laura de Boer: ‘In de winter van 2023 was ik met een groep in IJsland. We zagen genoeg kerkjes, maar blijkbaar wordt niet overal meer een dienst gehouden. Eén van onze reisgenoten heeft telefonisch contact gezocht en er bleek een kerkdienst te zijn op ruim een half uur rijden van ons weekendverblijf. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen, kregen we een programmaboekje en mochten we plaats nemen in het kerkje. We zorgden ervoor dat de kerk naar verhouding goed gevuld was, want er waren niet zoveel andere mensen. Terwijl we aan het wachten waren op de voorganger, speelde de organist allerlei liederen. Tot we ineens iets bekends hoorden: het Wilhelmus werd voor ons gespeeld! Uiteraard hebben we toen meegezongen.
De dienst werd geleid door een jonge voorganger die hele stukken in het IJslands voorzong. We konden meelezen in het programmaboekje en vertaalden het snel met behulp van een vertalingsapp. Het mediteren van de voorganger werd afgewisseld met zingen. Na een korte dienst werden we nog even uitgenodigd bij de organist boven. Hij bleek een Schot te zijn die heel wat muziek gemaakt had. Hij bespeelde niet alleen het orgel maar ook diverse andere muziekinstrumenten en vond het maar wat leuk dat wij meezongen met het Wilhelmus. Een deel ging nog even wat zingen bij het orgel terwijl de rest beneden een berichtje achterliet in het gastenboek.
Het was een mooie ervaring, ondanks dat je niet echt wat meekrijgt van de inhoud van de dienst.’😉

Fins Lapland
Begin 2024 brachten twee Avantagroepen een bezoek aan een kerk in Fins Lapland. Daar zongen ze samen het bekende lied ‘k Stel mijn vertrouwen’ voor de andere bezoekers. Dit klonk prachtig, zie onderstaande video.
Een jaar eerder waren er drie Avantagroepen in Zweeds Lapland. Ook dat was een bijzondere ervaring: Een goed begin 

Tanzania
Reisleider Rick: ‘8 Uur ’s ochtends,  zo laat zou de dienst beginnen in een klein dorpje in het zuiden van Tanzania. Vijf minuten voor tijd kwamen we aan, maar de kerkdienst was inmiddels al twee uur bezig. Niemand die gek opkeek toen we binnenkwamen. Bovendien hadden we zeker nog anderhalf uur te gaan. Opvallend was de grote tafel voor in de kerk, afgeladen vol met verse producten van het land.
Zodra de dienst was afgelopen spoedde iedereen zich naar buiten en gingen de bezoekers in een grote cirkel staan. Met veel gejuich werden vervolgens de verse producten vanuit de kerk naar het midden van de kring gebracht. Tot onze grote verbazing begon een jonge kerel als een volleerd veilingmeester de producten per opbod te verkopen. De opbrengst was voor de kerk en diaconie. Op een gegeven moment waren de papaya’s aan de beurt. Grote, verse papaya’s maar duidelijk niet in trek. Het bod bleef hangen en hoe de veilingmeester ook probeerde; geen animo. Toen stapte ik naar voor en gaf aan het bod te verdubbelen. Even was het stil en toen barstte iedereen in lachen uit. Met veel bombarie werden de papaya’s aan mij overhandigd. Niet veel later kreeg ik ook nog een zak met peultjes en wat cassave. Ik weet niet of dat uit medelijden of uit sympathie gegeven werd, maar wij hebben alles aan de pastoor gegeven zodat hij het kon uitdelen aan wie het nodig had.’

Verenigde Staten
Marleen Broekhuizen: Tijdens onze reis door de VS bezochten we de Redeemer West Side Service in New York. Een Presbyterian church, één van de kerken waar voorheen theoloog Tim Keller ook voorging (die helaas recent is overleden).
Een kerklid vertelde dat van tevoren nooit bekend was op welke van de vijf of zes locaties hij voor zou gaan, omdat anders iedereen voor de dienst van Tim Keller zou kiezen. De kerkdienst werd gehouden in een zaal met hoge tribunes. Er was een modern bandje en een koor zong mooie liederen. Na de dienst gingen we naar een bovenverdieping om wat te drinken. Hierbij geen koek, maar bakjes popcorn! Er was een dakterras waar we wat met een kerklid hebben gekletst en waar we een mooi uitzicht op de stad hadden.’

Marleen: ‘De tweede week gingen we naar de First Baptist Church in Maggie Valley. Mensen kwamen benieuwd op ons af om te vragen waar we vandaan kwamen en om ons welkom te heten. Tijdens de dienst was er een moment om de mensen om je heen te groeten, flink wat handen werden geschud. Één gemeentelid gaf ons toen een 100-dollar biljet, heel attent, maar ook wat ongemakkelijk (we deden namelijk geen mission trip?). De gemiddelde leeftijd trokken we met onze groep erg omlaag, de pastor zelf was ook in de 80 en er was een koortje met oudere dames. Ik betwijfel of er voldoende nieuwe jonge mensen zich aan zullen sluiten in deze kerk, of dat deze kerk toch de deuren zal moeten sluiten over 20 tot 30 jaar. Na een korte intro van reisleider Marion zongen we ‘Ik zal er zijn’ van Sela voor de gemeente (zie video onderaan deze blog), waarbij we één couplet in het Engels zongen.

Twee totaal verschillende kerken in de VS: in NYC modern met een variatie aan leeftijden en culturen, Maggie Valley iets traditioneler en veelal mensen op leeftijd. In beide kerken zijn we in elk geval gastvrij ontvangen. Leuk en bijzonder om in beide kerken een dienst mee te maken!’

Tips als je een kerk in het buitenland bezoekt:

  • Zorg dat je je aanpast aan de plaatselijke cultuur; je bent te gast. In sommige landen is het heel onfatsoenlijk om in een korte broek of met blote schouders naar de kerk te komen. Dit geldt vaak ook voor kloosters, tempels, moskeeën enz. Zorg dat je op de hoogte bent van de gewoontes en neem voor de zekerheid bedekkende kleding of een sjaal mee in je tas.
  • Op veel plaatsen waar Avanta komt, is de kerk niet zo rijk als in Nederland. Hoe mooi is het als we van onze rijkdom kunnen delen aan christenen die het minder hebben. Zorg dus dat je geld mee hebt voor de collecte.
  • Het komt regelmatig voor dat de groep gevraagd wordt om (Nederlandse) liederen te zingen in de kerk. Wees voorbereid op dit verzoek en overleg van tevoren welk lied jullie zullen zingen en neem eventueel een liedbundel mee.
  • Neem een Nederlandse Bijbel mee. Als je de taal niet verstaat, kun je op deze manier in elk geval de bijbelgedeeltes meelezen. (Eventueel kan dit ook op je mobiel.)
  • De kans is aanwezig dat je als groep na de dienst uitgenodigd wordt voor koffie, een maaltijd of zelfs om te blijven slapen. In sommige culturen is het erg onbeleefd als je hier niet op ingaat. Zorg dus dat je op de hoogte bent van de plaatselijke ‘etiquette’ qua gastvrijheid😉
    Het kan leuk zijn als je iets mee hebt wat je terug kunt geven. Iets typisch Hollands zoals stroopwafels of iets kleins voor de kinderen.